kim bakacak?

bir bebeğim olmasını çok istedim. allaha çok dua ettim. hamileliğim boyunca bir kaç defa acillik oldum. hatta 3 aylık hamileyken kaybetme durumuyla karşı karşıya kaldım.hastanede kaldım , serumlar yedim.toparlandım.
sonrasında ağlaya ağlaya sezeryana alındım.yavrumu dünyaya getirdim.hayatımın dönüm noktası.ve ben bir anneyim .
biraz sıkıntılı başladı yeni hayatım.
doruk paşa 1 ay hastanede kaldı.babası onu 10 günlükken ilk defa gördü. 26 günlükken kucağına aldı.
aslında çoook büyük sıkıntılar değildi ama bulunduğumuz yer biraz sıkıntı oldu. neyse geldi geçti...
çok şükür sağlıklı yanımda ya şimdi.
normalde 3 ay doğum iznim vardı.sonrasında rapor ve izinleri kullanıp ilk dönemi bitircektim.bebeğim 6 aylık olacak ben işe başlayacaktım.en azından hamileyken hesabım buydu.
bebeğimin hastane macerası olunca ben ücretsiz izin aldım ve 1 sene ben baktım.
ama 1 yılın sonunda işe başlama zamanı geldi.
ve ilk bakıcı maceramız...
ilk başta iyi başladık ama sonrasında doruk paşa çok değişti. o yüzden olmadı ayrıldık.
sonra ikinci bakıcımız geldi
önceleri ben yapamayacağım dedi ama şimdi alıştı.alıştık...

ama malesef bu macera bakıcı teyzemizin özel durumlarından dolayı sonlanıyor.
ben 15 günlük yarıyıl tatiline bakıcı bulamama sıkıntısıyla başlıyorum.
çok zormuş ;
çalışan anne olmak..
çok zormuş;
yavrusunu birine emanet edip çalışmak zorunda olmak...