anlıyorum ki benim kuzucuk günbe gün büyüyor koca adam oluyor.
bazen öptürmüyor,bazende kendi gelip kocaman sarılıyor.
hayırların ardı arkası kesilmiyor.
bugün çorap giydircem:
-anneciğim gel çorap giyelim
-boşver iymeyeyim anne...
ben öylece kaldım.artık tepkileri beni benden alıyor.
bazen güzzel bir tebessüme,
bazende diken diken olmuş sinir harbine...
uyutmak hala problem.belki 5 sefer hikaye okuyoruz.yada 10 dakika ikna konuşması.
yada ağlama nöbeti...
yemek yedirme kısmı ise berbat.gün içinde yedikleri toplam bir kaseyse o gece rahat uyuyorum desem:(((
durup dururken ağlaması bu aralar pek bi tavan yaptı...
babaya düşkünlükte top 10 da bir numara..
onun dışında:
-derdimizi anlatıyoruz
-papağan gibi duyduklarımızı tekrar ediyoruz
-çok inatçıyız,hayır diye tutturup ağlıyoruz
-öğlen uykusuna devam
-oyun oynatılmak istiyor.yani anne-baba yada ağbi -ablanın olduğu oyunlar istiyor.
-ama yaşıtlarıyla paylaşımve iletişim sıkıntılı hala...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder